CONTACT

nostalghiatheaterco@gmail.com
+30 210 5249903

Friday, February 26, 2010

AUDITION DEADLINE!!

ΠΡΟΣΟΧΗ: Προθεσμία για αποστολή βιογραφικών για την ακρόαση του "No Love" αυτήν την Κυριακή 28/2/2010!!

REMINDER: The deadline for receiving resumes for the "No Love" audition is this Sunday!! 28/1/2010.

Ευχαριστούμε -

- Νοσταλγία

Friday, February 19, 2010

ΑΚΡΟΑΣΗ!!!

Το Εργαστήρι Καλλιτεχνικής Δημιουργίας ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ σας προσκαλεί σε ακρόαση που θα πραγματοποιηθεί τον Φεβρουάριο/Μάρτιο του 2010.

Η ακρόαση αφορά τη νέα μας παραγωγή με τίτλο “No Love: μια ιστορία εκδίκησης”, η οποία έχει προγραμματισμένη πρεμιέρα τον Φεβρουάριο του 2011.

Ζητούνται άντρες και γυναίκες ηθοποιοί όλων των εθνικοτήτων.
Τα ελληνικά δεν είναι απαραίτητο να είναι η μητρική σας γλώσσα.

Για την επιλογή των ηθοποιών, απαραίτητα είναι τα εξής:

Αποστολή βιογραφικού και τουλάχιστον 3 (τριών) φωτογραφιών (οι φωτογραφίες θα παρακαλούσαμε να είναι όσο πιο ευκρινείς γίνεται) σε μία από τις ηλεκτρονικές μας διευθύνσεις (nostalghiatheaterco@yahoo.gr ή nostalghiatheaterco@hotmail.com --παρακαλούμε μην στείλετε και στα δύο mail γιατί θα μπλοκάρουν).

Αν είστε μέλη των Ordino, 4actors, Persona ή κάποιου αντίστοιχου network, μπορείτε να μας στείλετε απλά το link του online βιογραφικού σας.

*[Ηλικιακά θα προτιμηθούν ηθοποιοί από 20 μέχρι 35 ετών]

Βιογραφικά θα γίνονται δεκτά μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου 2010.

Ευχαριστούμε

NOSTALGHIA 2000 -2010

____________________________________________________

Nostalghia Theater Company invites you to AUDITION for our new production, titled “No Love: A Story of Revenge”, which has been programmed to open in February 2011.

We are looking for female and male actors of all ethnicities.
Greek does not need to be your first language, although you would have to reside in Greece for the duration of the project.

All actors need to send their resume and at least 3 photographs/headshots to only ONE of the two email addresses below:

nostalghiatheaterco@yahoo.gr
nostalghiatheaterco@hotmail.com

If you are a member of an online agency, such as Ordino, 4actors, Persona etc., you can just send us the link of your online resume to avoid overcrowding our mailbox.

*[Preferred ages: 20-35]

Accepting resumes now and until February 28 2010!

NOSTALGHIA 2000 -2010

Sunday, February 14, 2010



Το "Loot" του Joe Orton κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Scripta! Αντίτυπα θα βρείτε και στο ταμείο των παραστάσεών μας στο Six D.O.G.S. :)

Friday, February 5, 2010

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ



LOOT
του Joe Orton


από την θεατρική ομάδα Νοσταλγία

στον πολυχώρο Six D.O.G.S.

Πρεμιέρα: Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010



«Σήμερα όλες οι κοινωνικές τάξεις είναι εγκληματικές.
Ζούμε την εποχή της ισότητας»
Joe Orton

Η παράσταση

Γιορτάζοντας τα δέκα της χρόνια στα θεατρικά πράγματα της Αθήνας, η ομάδα Νοσταλγία παρουσιάζει την μαύρη φάρσα του Joe Orton, Loot, στο νέο πολυχώρο της πόλης Six D.O.G.S.

Στο σπίτι μιας φαινομενικά αξιοπρεπέστατης βρετανικής μεσοαστικής οικογένειας, το πένθος για το θάνατο της οικοδέσποινας δεν εξελίσσεται ακριβώς με τον πιο πρέπον και αναμενόμενο τρόπο.. Σατανικές νοσοκόμες, βλάσφημοι ληστές, διεφθαρμένοι αστυνομικοί και ένα βουνό χαρτονομίσματα που δεν βρίσκει μέρος να κρυφτεί, δημιουργούν ντελιριακές καταστάσεις και μακάβριες ανατροπές σε μια πανέξυπνη παρωδία ιστορίας μυστηρίου.

Το έργο αυτό του Joe Orton, πάντα επίκαιρο και πολιτικό, λειτουργεί σαν μια σάτιρα της ίδιας της ανθρώπινης φύσης: της απληστίας, της μικρότητας, της τάσης προς το έγκλημα και το χάος, της αυθαιρεσίας της εξουσίας, της τυφλής υποταγής.

Όλα αυτά βέβαια δοσμένα με καυστικό χιούμορ από το πραγματικά αναρχικό ταλέντο του Orton. Σαν αυθεντικός φαρσέρ, στην σύντομη και θυελλώδη καριέρα του διακήρυξε πως η κωμωδία είναι όπλο πιο επικίνδυνο από την τραγωδία («εξού και οι τύραννοι την υποβλέπουν» έλεγε) όπως και οι λέξεις πιο δραστικές από το πράττειν. Χαρακτηρίστηκε «Όσκαρ Ουάιλντ των 60’s» αλλά ακόμα και σήμερα είναι εντυπωσιακό πόσο εύστοχα παραμένουν τα καταιγιστικά σε δράση έργα του, που μοναδικά ισορροπούν ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα.

Ο συγγραφέας


Ο Joe Orton υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Άγγλους θεατρικούς συγγραφείς. Γεννήθηκε το 1933 στο Λέστερ, πρωτότοκος γιος μιας εργατικής οικογένειας. Κατόρθωσε παρ’ όλα αυτά να εισαχθεί με υποτροφία στην Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης του Λονδίνου, όπου και γνωρίστηκε με τον μετέπειτα σύντροφό του Κένεθ Χάλιγουελ.
Υπήρξε ένας από τους πρώτους συγγραφείς της εποχής που δήλωσαν ανοιχτά την ομοφυλοφιλία τους, ενώ δεν έχανε ευκαιρία να σοκάρει την συντηρητική Βρετανία με τις δηλώσεις και τα έργα του. Τα τελευταία υπήρξαν αναμφίβολα πολιτικά ενώ η σκληρή, πολλές φορές ακραία προκλητική γραφή του δημιούργησε μια ολόκληρη «Ορτονική» σχολή (σύμφωνα με τα βρετανικά λεξικά ο όρος «ortonesque» μεταφράζεται ως “macabre outrageousness”). Ο ίδιος πίστευε πως «στα κατάλληλα χέρια τα ρήματα και τα ουσιαστικά είναι ικανά να προκαλέσουν πανικό» και μέσα από κλασσικά πλέον έργα του όπως τα «Τι είδε ο υπηρέτης», «Τα γούστα του κυρίου Σλόαν» και «Λουτ» αποπειράθηκε – και κατάφερε – να εξιστορήσει «τα καμώματα των παραφρόνων που διευθύνουν τον κόσμο και των θυμάτων τους».
Στις 9 Αυγούστου 1967, κατά τη διάρκεια ενός καβγά, ο Joe Orton δολοφονήθηκε με 8 σφυριές στο κεφάλι από τον εραστή του Κένεθ Χάλιγουελ, ο οποίος στη συνέχεια αυτοκτόνησε. Το 1987 η ζωή του έγινε ταινία από τον Στίβεν Φρίαρς με πρωταγωνιστές των Γκάρι Όλντμαν και τον Άφρεντ Μολίνα.

10 χρόνια Νοσταλγία

Η Νοσταλγία ιδρύθηκε το 2000 από τους σκηνοθέτες Γιώργο Σίμωνα και Τώνια Ράλλη και τον συνθέτη Στάθη Νταφαλιά. Μέσα στα τελευταία δέκα χρόνια δημιούργησαν ένα ιστορικό που περιλαμβάνει από πρωτότυπα θεατρικά έργα (Πελώρια Μάτια, The Frontman) μέχρι κλασική πρόζα (Μαρά/Σαντ, O Εραστής) και περφόρμανς (Klein, 10.15 Σάββατο Βράδυ). Η ομάδα έχει συνεργαστεί με έναν μεγάλο αριθμό καλλιτεχνών στην πορεία της – ηθοποιούς, τεχνικούς, εικαστικούς, γραφίστες, video artists κ.α. – προσπαθώντας να ανανεώνει και να εμπλουτίζει το υλικό που δημιουργεί. Χωρίς μόνιμη στέγη, έχει επισκεφτεί πολλά θέατρα και πολυχώρους στην Αθήνα αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα με παραστάσεις και happenings.
Με το “Loot”, την 14η παραγωγή της, η Νοσταλγία αποφάσισε να γιορτάσει τα 10α της γενέθλια ανεβάζοντας μια κωμωδία, κάτι που δεν συνηθίζει. Όχι γιατί δεν της αρέσει το γέλιο – κάθε άλλο – αλλά γιατί το υλικό που έχει τραβήξει το ενδιαφέρον της μέχρι τώρα ήταν πιο σκοτεινό, πιο υπερρεαλιστικό, πιο ουράνιο. Το “Loot” εκτός από μια ανανέωση στην δράση της αποτελεί παράλληλα φάρσα, κοινωνικό σχόλιο αλλά και μια αντίδραση στους σκοτεινούς καιρούς που διανύουμε.


Οι συντελεστές

Μετάφραση: Τώνια Ράλλη
Σκηνοθεσία: Τώνια Ράλλη – Γιώργος Σίμωνας
Παραγωγή: Εργαστήρι Καλλιτεχνικής Δημιουργίας «Νοσταλγία»
Σκηνικά: Maro Bizarro
Κοστούμια: Τώνια Ράλλη – Maro Bizarro
Φωτισμοί: Γιώργος Σίμωνας
Μουσική: Στάθης Νταφαλιάς

Παίζουν οι ηθοποιοί

Νατάσα Ζαγκλή
Αντώνης Μπαμπούνης
Δημήτρης Γ. Παπαδάτος
Δημήτρης Θ. Παπαδάτος
Γιώργος Σίμωνας

Six D.O.G.S., οδός Αβραμιώτου, Μοναστηράκι, 210 - 3210510
Παραστάσεις: κάθε Δευτέρα και Τρίτη
Ώρα Έναρξης: 21.00
Εισιτήρια: 15 ευρώ / 10 ευρώ (φοιτ.)


Επικοινωνία: Νατάσσα Πανδή, 6977051525

Monday, February 1, 2010

Σκηνοθετικό σημείωμα..

Στα πρώτα χρόνια ζωής της Νοσταλγίας, δεχόμασταν συχνά ερωτήσεις για τους λόγους που μας έκαναν να επιλέγουμε τα έργα που ανεβάζαμε. Δεν μοιάζαμε να στοχεύουμε στην εμπορικότητα ή να ενδιαφερόμαστε για το πόσα εισιτήρια θα κόψουμε. Τα σκοτεινά Πελώρια Μάτια και το Εκπέμπα έδωσαν από την αρχή κιόλας στην ομάδα ένα ατμοσφαιρικό και πειραματικό χαρακτήρα. Ακολούθησαν το ψυχολογικό Μαρά/Σαντ, ο Δούναβης με τις υπαινικτικές αναφορές του στον πόλεμο και την παρακμή του ανθρωπίνου γένους και η Διαστροφή ως αποδόμηση του θεάτρου, επιβεβαιώνοντας τις πρώτες εντυπώσεις. Με τον Εραστή και την Άγρια Δύση περάσαμε σε κείμενα περισσότερο οικεία από τα οποία, όμως, δεν έλειπε η ανατροπή που άφηνε τον θεατή προβληματισμένο. Το The Frontman, το 10:15 και ο Klein, αν και πολύ διαφορετικά μεταξύ τους σε θεματολογία, ενίσχυσαν τη χρήση πολλαπλών εικαστικών μέσων στη δουλειά μας. Το Μπαλκόνι πάντρεψε αυτή την στροφή προς τα εικαστικά με ένα από τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα κείμενα της παγκόσμιας δραματουργίας.

Για να μην παρεξηγηθούμε, η «αποστολή» της ομάδας μας δεν είναι η χρήση πολυποίκιλων εικαστικών μέσων. Τα μέσα παραμένουν μέσα, και το ενδιαφέρον μας γι’ αυτά είναι καθαρά προσωπικό. Στόχος μας είναι να προσφέρουμε στο κοινό νέες εμπειρίες. Οι πειραματισμοί μας δεν απευθύνονται μόνο σε υποψιασμένους θεατές. Θέλουμε να συμβάλλουμε στην δημιουργία ενός κοινού που εκτίθεται συνεχώς σε καινούρια ερεθίσματα. Στην Ελλάδα, η μοντέρνα τέχνη των 60s θεωρείται ακόμα πρωτοπορία για κάποιους – άλλοι δε, δεν τη θεωρούν καν τέχνη. Είναι σημαντικό για τους καλλιτέχνες να αφυπνίζουν το κοινό τους και να εκθέτουν έργα τα οποία συμβαδίζουν με την επικαιρότητα. Στα δέκα χρόνια πορείας μας, επιλέγουμε κείμενα ή θέματα που μας «μιλάνε» την συγκεκριμένη περίοδο που διανύουμε. Χωρίς να αφήνουμε το κοινό να μας υπαγορεύει τις επιλογές μας, προσπαθούμε να διαισθανθούμε τις ανάγκες του και να βρούμε με ποιο τρόπο θα επικοινωνήσουμε μαζί του μέσα από τη δουλειά μας.

Το Loot το επιλέξαμε για να δοκιμαστούμε στην κωμωδία – ποτέ μέχρι τώρα δεν είχαμε ασχοληθεί με ένα καθαρά κωμικό κείμενο. Το επιλέξαμε και ως σχόλιο προς τον φόβο αλλά και την ξεγνοιασιά, την αναρχία αλλά και την υποταγή, τον πόλεμο αλλά και την αγάπη, την αδικία αλλά και την ενότητα, τις νευρώσεις αλλά και την πίστη στις δυνάμεις μας, την άσκηση εξουσίας αλλά και το σεβασμό προς τα ανθρώπινα δικαιώματα – αντιδράσεις και συναισθήματα που εκδηλώνονται πολύ έντονα τα τελευταία χρόνια λόγω των γεγονότων που εξελίσσονται τόσο στην Ελλάδα όσο και στον υπόλοιπο κόσμο. Το επιλέξαμε γιατί η γλώσσα του Joe Orton είναι η γλώσσα που εκφράζει καλύτερα τις σκέψεις μας στους καιρούς που διανύουμε. Το επιλέξαμε, πάνω απ’ όλα, για το βασικό του θέμα, το οποίο είναι αυτό που μας απασχόλησε και στο Μπαλκόνι αλλά και σε όλες τις προηγούμενες παραγωγές μας: η αντιπαράθεση του «είναι» με το «φαίνεσθαι». Γιατί οι άνθρωποι έχουν όψη αλλά και ουσία – και οι σχέσεις μεταξύ τους ορίζονται τόσο από τύπους και κώδικες συμπεριφοράς όσο κι από αλήθεια και ειλικρίνεια.

Με τη δουλειά μας ελπίζουμε να συνεχίσουμε να προτρέπουμε τους ανθρώπους να παρατηρούν πιο πολύ τον κόσμο γύρω τους. Να βλέπουν πέρα από το «φαίνεσθαι». Να βλέπουν και με τα μάτια του διπλανού τους. Αλλά ταυτόχρονα να εμπιστεύονται τις προσωπικές τους εντυπώσεις, ανεπηρέαστοι από τους γύρω τους. Ο θεατής, άσχετα από το πόσο διαβασμένος ή ανυποψίαστος είναι, παραμένει έγκυρος κριτής της εμπειρίας που εισπράττει. Σκοπός μας ήταν και παραμένει να προσφέρουμε νέες εμπειρίες στο κοινό μας, το οποίο ευχόμαστε να είναι πάντα όσο πιο ετερόκλητο γίνεται.


Τώνια Ράλλη

Ιανουάριος 2010